Asla Pes Etmeyeceğim
Bir zamanlar bir şehirde çok mu çok başarılı genç bir iş adamı vardı.Genç adam yıllardan sonra patron olmuştu.O kadar yoğundu ki gözlerini kırpmadan bütün işini yetiştirmeye çalışıyordu.O sıralarda şirkette temizlikçi eksiği vardı.Sonra işe Mustafa adında 18 yaşlarında bir genç alındı.Mustafa her ne kadar bu işi yapmak istemese de hasta olan annesinin ilaç masraflarını karşılamak için bu işe katlanmalıydı.Mustafa çok sinirli,kendine hakim olamayan bir insandı.Ama sabırlı olmalıydı.Çünkü bu iş temizlik işi olmasına rağmen maaşı önceki çalıştığı yerlerden daha iyiydi.
Bir gün genç patronun masasına kahve döküldü.Patron temizlemesi için Mustafa'yı çağırdı.Mustafa patronun odasına girdiğinde odada birkaç kişi daha olduğunu gördü ve utanç sıkıla masayı temizledi.Tam odadan çıkıyordu ki odada bulunanlardan biri ''Pardon,buraya da biraz su damlayı onu da temizleyebilir misiniz?'' dedi.Mustafa birşey demeden şu damlayan yeri silmeye başladı.O sırada adamlardan bir diğeri gülerek Mustafa'ya ''Ne kadar da hünerliymişsin,bir ara bizim eve de uğra." dedi.Mustafa daha fazla dayanamadı ve elindeki bezi hızlıca yere fırlattı.Genç patron şaşırdı ve birşey demeden Mustafa'yı izledi.Mustafa ise çok sinirlenmişti,öfkeyle''Ben burada annem için temizlik yapıyorum,evde yatan ve benden bir lokma ekmek bekleyen annem için.Yoksa bende bilirdim sokakta bomboş gezmeyi.Siz hiç herhangi birşeye mecbur kaldınız mı?Ben kaldım.15 yaşımdan beri anneme bakmaya mecbur kaldım.Çünkü anneme bir tek ben bakabilirim.Ben annemin hem eşi hem arkadaşı hem de oğluyum.O benim herşeyim.Sizin bu aşağıladığınız işi yapmak zorundayım.Ama gururumu incitmenize izin veremem."dedi ve hızlıca odadan çıktı.Odada kalan patronsa uzun uzun düşündü ve iş yapmayı düşündüğü adamlara dönerek "Bu kahvenin döküldüğü çok iyi oldu.Onun sayesinde iş yapacağım adamların gerçek yüzünü görmüş oldum.Sizin hiç kimsenin işini küçümsemeye,gururunu kırmaya hakkınız yok.Ayrıca size şunu söylemek istiyorum.Ben de bu şirkette patron olmadan önce bir restaurantta gatsondum.Benimle de dalga geçtiler.Ama bugün onların olamadıkları yerdeyim.Şimdi üzgünüm sizinle çalışmak istemiyorum."dedi ve Mustafa'yı bulmaya gitti.Mustafa sinirlerini yatıştırmak için bahçedeki banklardan birine oturmuştu.Genç patron Mustafa'nın yanına oturmuştu.Elini Mustafa'nın omzuna koyarak "Bende bir zamanlar senin gibi yapmak istemediğim bir işi yapıyordum.Çok zor zamanlar yaşadım.Bazı akşamlar karnım aç yatıyordum.Ama pes etmedim,beni küçümseyenleri hiç kafama takmadım ve işte şimdi burada patronum.Aramızda çok büyük yaş farkı yok.Ama inan ki benim yaşadıklarımı 70 yaşındaki bir insan yaşamamıştır. Sana sadece şunu söyleyebilirim.Sakın pes etme delikanlı"dedi.Mustafa bu sözlerden sonra kendine bir söz verdi."Asla pes etmeyeceğim."
Bir gün genç patronun masasına kahve döküldü.Patron temizlemesi için Mustafa'yı çağırdı.Mustafa patronun odasına girdiğinde odada birkaç kişi daha olduğunu gördü ve utanç sıkıla masayı temizledi.Tam odadan çıkıyordu ki odada bulunanlardan biri ''Pardon,buraya da biraz su damlayı onu da temizleyebilir misiniz?'' dedi.Mustafa birşey demeden şu damlayan yeri silmeye başladı.O sırada adamlardan bir diğeri gülerek Mustafa'ya ''Ne kadar da hünerliymişsin,bir ara bizim eve de uğra." dedi.Mustafa daha fazla dayanamadı ve elindeki bezi hızlıca yere fırlattı.Genç patron şaşırdı ve birşey demeden Mustafa'yı izledi.Mustafa ise çok sinirlenmişti,öfkeyle''Ben burada annem için temizlik yapıyorum,evde yatan ve benden bir lokma ekmek bekleyen annem için.Yoksa bende bilirdim sokakta bomboş gezmeyi.Siz hiç herhangi birşeye mecbur kaldınız mı?Ben kaldım.15 yaşımdan beri anneme bakmaya mecbur kaldım.Çünkü anneme bir tek ben bakabilirim.Ben annemin hem eşi hem arkadaşı hem de oğluyum.O benim herşeyim.Sizin bu aşağıladığınız işi yapmak zorundayım.Ama gururumu incitmenize izin veremem."dedi ve hızlıca odadan çıktı.Odada kalan patronsa uzun uzun düşündü ve iş yapmayı düşündüğü adamlara dönerek "Bu kahvenin döküldüğü çok iyi oldu.Onun sayesinde iş yapacağım adamların gerçek yüzünü görmüş oldum.Sizin hiç kimsenin işini küçümsemeye,gururunu kırmaya hakkınız yok.Ayrıca size şunu söylemek istiyorum.Ben de bu şirkette patron olmadan önce bir restaurantta gatsondum.Benimle de dalga geçtiler.Ama bugün onların olamadıkları yerdeyim.Şimdi üzgünüm sizinle çalışmak istemiyorum."dedi ve Mustafa'yı bulmaya gitti.Mustafa sinirlerini yatıştırmak için bahçedeki banklardan birine oturmuştu.Genç patron Mustafa'nın yanına oturmuştu.Elini Mustafa'nın omzuna koyarak "Bende bir zamanlar senin gibi yapmak istemediğim bir işi yapıyordum.Çok zor zamanlar yaşadım.Bazı akşamlar karnım aç yatıyordum.Ama pes etmedim,beni küçümseyenleri hiç kafama takmadım ve işte şimdi burada patronum.Aramızda çok büyük yaş farkı yok.Ama inan ki benim yaşadıklarımı 70 yaşındaki bir insan yaşamamıştır. Sana sadece şunu söyleyebilirim.Sakın pes etme delikanlı"dedi.Mustafa bu sözlerden sonra kendine bir söz verdi."Asla pes etmeyeceğim."
Yorumlar
Yorum Gönder