Bir Bakmışsın

Bir sabah kalkıyorsunuz,etrafınıza bakınıyorsunuz ve hiç kimseler yok.Dışarı çıkıyorsunuz ne bir köpeğiniz havlama sesi ne de kuşların cıvıl cıvıl sesleri hiç biri yok...Ne dostlarınız ne de aileniz yok düşünseniz ya anneniz yok ,babanız yok, kardeşiniz yok,okula gidiyorsunuz hocalarınız yok.Futbol maçı yapacaksınız arkadaşlarınız yok.Ya onlar yok oldu ya da sizin yok oluşunuz bu ? Yok olan insanlar aynı yere gitti,peki ya siz onlardan herşeyden uzak bir dünyadasınız... Kavga ettiğiniz,tartıştığınız insanları bile özleyeceksiniz,böyle bir durumda hasret gidereceğiniz insanları özleyeceksiniz.Beraber gülüp eğleneceğiniz insanlar bile olmadığını düşünsek kafayı yemeyi an meselesi .Şimdi bu büyük bir çaresizlik değil mi ?
Her şey sizin olsa ne olur bu saat'den sonra ? bazı insanların günümüz de yaptıkları gibi gösteriş yapacaksınız kime yapacaksınız acaba? Dünyanın en iyi arabası,kıyafetleri,evi,en güzel yerleri sizin olsa bile kiminle paylaşacaksınız bu güzel yerlerin anılarını ? Ben böyle bir duruma düşsem ilk olarak otururum bir köşeye düşünmeye başlarım şöyle bir sonuç çıkarırım ortaya acaba kitaplarda internet kaynaklarından bakmaya başlarım bu insan yokluğu mu yoksa kıyamet mi ya da bana kesilmiş bir ceza mı ?
Aklıma ilk insanlar nasıl bir araya geldi? Bir umut dolar bana ,bir ışık mı yoksa çaresizliğimi yok edicek bu.
Şimdi büyük bir arayışa geçiyorum büyük bir umut için bir bakmışsın annen baban daha ne isteyebilirsin ki ...
İnsanlar çok garip bence beraberken kıymetini bilmediğiniz insanlar ölünce bile arkasından göz yaşı döküyorsunuz ... Bir söz gibi ''Sevdiklerinize zaman ayırın yoksa zaman sizi sevdikleriniz'den ayırır.''misali bu hayat .
Sevdiklerinizle güzel şeyler yapın ,paylaşın ki ya siz ya da o öldüğün de keşke dememek için.