Dostum Meğer Dost Değilmiş!

Bir yandan en sevdiğiniz arkadaşınız, bir yandan ise vicdanınız. Bunun sonu ne olur bilemem. Evet en sevdiğim arkadaşımın hayatı söz konusu ise elimden geleni yaparım. Peki ya vicdanım ne olacak... Onun kurtulması için yalancı şahitlik yaptım. Peki ya benim vicdanım ileri ki zamanda rahatsız ve huzursuz olursa…

Hayır. Hem ona hem kendime bunu yapamam. Çünkü bu yaşananlar her an, her saniye aklımda olacak... Unutamam gerçekleri. Eğer tanıklık edersem kurtulacak. Eğer etmezsem cezasını çekecek ve vicdanım rahatlayacak. Bir gün elbet bu yaptığı karşısına çıkacak ya bugün ya da yarın... Eğer çıkacaksa karşısına şimdi çeksin cezasını... Çünkü; ancak o zaman hem kendi vicdanı, hemde benim vicdanımı rahatlatır. Bu yüzden tanıklık yapmam. Ve Adalete Teslim Ederim...

Cezasını çektikten sonra ne o benim dostum. ne de ben onun dostu olurum. Çünkü; Bu dost benim dostumsa eğer; ne bu suçu işler, ne de dostunu bu işlere ortak eder. Bir Atasözü vardır. Neresinden dönersen KÂrdır derler. İşte bende hatamın neresinden döndüysem kÂr oldu bana… Ve o gün anladım ki meğer;

Dostum, Meğer Dost Değilmiş…