Kimse Beni Sevmiyor muydu?

Bir sabah kalktığımda öyle bir his vardı ki içimde, kötü bir şey olacakmış gibi. Ama niye böyle ki? Hemen yatağımdan kalktım koştum ailemin yanına. Ama neredeler? Nereye gittiler? Bana niye söylemediler? Koştum dışarıya ama kimsecikler yoktu. Acaba bir şey mi oldu? Korkmaya başlamıştım. Koştum dakikalarca koştum yine de kimseyi bulamadım. Acaba rüya mı görüyordum? Ama bu korkunç bir rüyaydı. Eğer bu bir rüyaysa biri lütfen beni uyandırsın. Lütfen!!! Ben daha sıkı sıkı babama sarılamadım. Ya anneme onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyemedim. Acaba bu yüzden mi gittilerde beni yanlarına almadılar. Ya diğer insanlar ben herkese ne yaptim ki? Kimse beni sevmiyor muydu?     Ama hâlâ koşuyorum gözlerimdeki yaşlara aldırmadan. Günlerce koştum bir kişi kalmıştır diye her yeri aradım ama kimse yoktu. Herkes gitmiş ve bu koca Dünya' da tek başımaydım. Pes etmiştim artık. Hâlâ tam olarak anlam veremiyordum. Kimse beni düşünmemiş miydi? Ben artık bu duruma alışmalıydım.                                                 İstediğim her şeyi yapabilirdim ve bazı şeyleri yapmıştım da. Ama çok sıkıcıydı, çünkü kimse yoktu. İnsanların değerini bir defa daha anlamıştım. Artık bende herkes gibi gitmeyi ya da bütün insanların geri dönmesini bekliyorum.