Hem Dost Hem Düşman Ayna

Ah bu aynalar. Bakınca ne çok şeyi anlatır aslında. Neleri hatırlatır bize. Bazen kendimize duyduğumuz hayranlığı bazen de kendimizden nasıl nefret ettiğimizi gösterir. Ayna her zaman  herşeyi göstermez. Ne düşünüyoruz, ne istiyoruz hayattan , ne korkularımız var. Bunların hiçbirini bilmez.

Bazen ayna en iyi dosttur. Her şeyi gösterir bize yalansız yanlışsız. Hiç değiştirmeden olduğu gibi. Aslında aynanın önü ne kadar aydınlık olsada arkası bir o kadar karanlıktır. Bunu belki de kimse farketmiyor. Aynaya bakmak birazda yaptığımız hataları, yanlışları gösterir. Bize çözüm yolları bulmamızı sağlar. Yaşadığımız en güzel anları hatırlatır. Ayna en önemli anlarda en büyük yardımcımızdır. Nasılda ararız hemen kendimizi görmek için. Bazen de biriyle konuşacağımızda ya da önemli bir sunumumuzda resmen aynayla konuşuruz. Şöyle olmalı böyle olmalı diye. Biz kendimizle konuşuruz ama karşımızda ayna varken bunu farketmeyiz bile.

 

Aynaya bakmak bazen de kendimizle yüzleşmektir. Bazen aynaya bakıp "Sen ne kadar iyi , bu kadar kötüsün. " diye derim kendi kendime. O da ben ne dersem diyeyim bana aynısını tekrar eder. İşte hayatta böyledir. Ona ne verirsen, ne söylersen aynısını sana geri verir.