Anlamsız Dünya!

Bir sabah kalktınız , dünya bomboş ve insanlar kaybolmuş ... Yalnız siz varsınız , Ne yapardınız?  Eminim ki hiç kimse böyle bir şeyi hayal bile etmemiştir . Ama bazı insanlar vardır ki, hep yalnız kalmayı hayal ederler . Iste onlar belki böyle bir şeyi hayal etmiş olabilirler.

Sabah kalktım ,ev bomboş ... Hiç  kimse  yok. Nereye gitmiş olabilirler  ki . Hem bir yere gitmiş olsalar bile , bir not bırakmış olmaları gerekiyordu . Tuhaf   bir şeyler oluyordu ama bir türlü anlayamadım,bir anlam veremedim . Kahvaltı yaparken ,bir yandan da aklımda ki anlamsız sorulara cevap arıyordum .Herzaman olduğu gibi , dışarı çıktım . Bugün bir gariplik vardı, bu şehirde , cok tuhaftı her şey . Sokaklar  bomboş , ne oyun oynayan çocuklar ,ne işe gitmek için koşuşturan  insanlar, ne de öğrenciler ... kimse yoktu ,adeta zaman durmuş gibiydi . Her şey yerli yerindeydi , fakat bugün fazlaca sessizlik hakimdi tüm şehre . Her sabah duyulan o gürültü  ,bu sabah kaybolmuştu. Kafamdaki onca soru beynimi kemirmeye  başlamıştı .Onca insan ,bir anda nereye kaybolmuştu ? Neden bukadar sessizdi  bu şehir ?Bağırsam , sesimi duyan olur muydu acaba ? Belki bir ümit sesimi duyarlar , birisi çıkar karşıma diye ,koskoca şehirde deli gibi bağıra bağıra dolaşıyordum . Ama nafile . Anladım ki bu koca  dünya da ,yalnız  kalmıştım . Şimdi ne yapacaktıp? Sanki koca bir boşluğa düşmüş gibi ... korkuyordum . Fakat  bir yandan da iyi oldu sanki . Çünkü bana karışan kimse yoktu , özgürdüm  artık . Canım ne isterse ,onu yapabilirdim  . Ama düşündüm de bunları tek başıma yapmak baya sıkıcı olurdu sanki. Bu koca dünya da yapayalnız ne yapacaktım şimdi ? Sevdiğim insanlar  olmayınca anlamsızdı bu dünya . Ha Ölmüşü ,ha yapayalnız kalmışım  ne fark eder ki . Hayatımı paylaştığım onca insan ,birden kaybolmuştu . Şimdi bu  koskocaman dünya benim mi  oldu? Hayatta sadece ben mi kaldım ? Konuşacak ,duygularımı paylaşacak kimse kalmadı . Sadece ben . Tek başıma yaşayacaksam ,yaşamanın bir anlamı da olmaz ki zaten . Bu koca boşluğa veda etme vakti gelmişti çoktan . Kimse yoksa ,ben kimin için, ne için, hangi amaçla, yaşamaya devam edeyim ki . Artık  benim için  de gitme vakti gelmişti . Yasamanın bir anlamı da yoktu . Ve anladım ki ,yalnız kalmaktansa mal,mülk ,para ... hiçbiri olmasın . Ama bu dünyayı paylaşacak birileriniz olsun.