Aynada Görünen ve Görünmeyen

Aynada görünen gerçekten de ben miyim acaba? Bedenim,ruhum,düşüncelerim... Asıl olduğu gibi mi yansır içimdeki ben dışarıya? Hayatım,dünyam,bakış açım... Göründüğüm gibi midir ki var olan ben? Sessiz ve sakin.

Öyle göründüğüme bakmayın! Aldanmayın sakın!Bazen düşüncelerimi,kendimi ve asıl hissettiklerimi dışarıya vuramıyor,içimde olduğu kadarıyla içimi dökemiyorum.Ailem,akrabam veya yakınım olmayanlara karşı bazen çekiniyorum ve aynı zamanda içim bir soğukluğa ve yalnızlığa kapılıyor. Oysa ki çok şey var içimde çevremdekilerin bilemediği,hissedemediği ve göremediği... Öyle hareketli,hiperaktif,çok konuşur biri değilimdir ama konuştuğumda yerinde konuşmaya çalışır,her işimi yerinde ve zamanında yapmaya çalışırım.Yaşıtlarımın aksine olgun,ne zaman ne yapması ve nasıl davranması gerektiğinin bilincinde biri olduğumu söylemeliyim.Kabul etmeliyim ki ilk girdiğim toplulukta insanlara alışmakta güçlük çekiyorum ve bununla beraber iletişim kurmakta zorlanıyorum.Keşke insanlarla daha kolay iletişim kursam,kendimi daha kolay ifade etsem diye aklımdan geçmiyor değil.İnşallah ilerleyen zamanlarda bunu başarabilirim.

Son olarak şunu söylemeliyim ki; Öyle cıvıl cıvıl olmasam da, kendimi çok iyi ifade edemesem de insanlara karşı sıcak duygular beslediğimi söyleyebilirim.Eee ne yapalım? Beni bilen böyle bilsin,böyle sevsin ve böyle kabul etsin.