Benden Başka Birisi

     Bir sabah uyandığımda kimse yok dünyada! Olayı idrak etmem günlerimi alırdı. Korkunç bir şey düşünsene ailen, arkadaşların, sevdiklerin,sevdiğin sanatçılar herkes ya herkes kaybolmuş... İnsan merak eder "neden sadece ben kaldım" ya da " benden başka  birisi var mı?" diye.

     Bütün dünyayı gezerdim, birisi var mı diye. Sonra acıktığım zaman restorantlara , marketleri açıp ya da camlarını kırıp içerdeki yiyecekleri yerdim. Kıyafetlerim kirlendiği zaman ya da duş almak  istediğim zaman lüks gibi görünen binaların birine girer ihtiyaçlarımı karşılardım. Beğendiğim, hoşuma giden ya da ihtiyacım olan şeyleri alırdım. Akşam olduğu zaman bir eve girip içinde yatardım. Kapıları, pencereleri kapatırdım korkardım çünkü... Aslında hem tanıdığım birisinin olmasını  isterdim yanımda, hem de tanımadığım bir yabancıyla koca dünyada tek başına kalmak istemezdim. Gündüzleri gezer ,bir şeyler yaparak vakit geçirmeye çalışırdım ama nereye kadar yeter ki bu yaptıklarım? İnsan tek başına olunca muhakkkak sıkılır.

      Dayanılmaz  bir noktaya varınca bu iş tek çare bu dünyayı kendiyle baş başa bırakmak olacaktır. Yani uzun lafın kısası ben tek başına yaşayamam  bu dünyada.