Bir Rüya

Artık bıkmıştım hayattan insanların iki yüzlülüğden  meriç im ben her şeyi unutup tekrardan dalgaya vurabilen baştan başlayabilen Ama bu sefer böyle olamazdı.Nasıl bir ihanetti ! bunu unutamazdım ... Bir an içimden bütün  insanlar yok olsa da yalnız kalsam  ne kadar iyi bir düşünceydi Ağlarken daha da yorulmuştum tükenmiştim artık .Bir anda dünyayı boşaltan iki farklı insan vardı karşımda  .Ama herkes giderken ben kalıyordum belkide böyle istiyordum ? Peki ne yapacaktım bir tek başıma ...Ama olsun  iki yüzlü insanlardan kurtulmuştum. Eve dönüyordum sanırım biraz acıkmış ve susamıştım.

Eve vardım yatakta beni gördüm neredeydim ben ? ne yapıyordum? Bilinç altıma gelen bazı şeylere uyuduğu mu anladım... Uyanmıştım...Peki herkes neredeydi rüyamda ki şeyler gerçek mi olmuştu ? Dışarı çıkmıştım... Kimseyi göremedim bir anda aklıma düşündüklerim geldi Keşke böyle düşünmeseydim. Küs olduğum arkadaşım  deniz i görünce sarıldım...Onun ne kadar önemsediği mi anladım O sanki benim parçamdı kaybolunca tekrar birleştire bilirmiydim hayatımı? Peki tüm insanlar böyle miydi tıpkı yapboz parçaları gibiydi acaba; biri kayıp olunca  tekrar bir araya bir bütün halinde olur muydu? Beni bekleyen yeni bir hayat vardı parçalarımı tamamlayabileceğim zamanım vardı. İNADINA SAVAŞIP İNADINA YAŞAYACAĞIM HAYATI Benim parçam olur musun?