Bir Yanımda Dost Bir Yanımda Doğruluğum
İnsan yaşamının belki de en can yakan gerçeklerinden biridir tercih yapmak. Her birimiz zaman zaman tercihler yapmak zorunda kalmışızdır. Bu tercihleri yaparken bir kefeye kazanılacakları bir kefeye de kaybedilecekleri koyarız. Benim tercihimde bir kefede dostum, bir kefede de doğruluğum var. Ve hangi kefe ağır basıyorsa ondan yana kullanırız tercihimizi. Ben doğruluğumu seçtim. Tabiki bazen kaybedilenler de canımızı yakıyor. Ama hayat bu. Her zaman bizi tercih yapmaya zorluyor. Bu tercihleri yaparken herşeyi göze alıp kendimize yakışanı yapmalıyız. İlerde vicdan azabı çekmemek için doğru olan neyse onu tercih etmeliyiz.
Doğruluk ucu nereye dokunursa dokunsun olması gerekeni yapmaktır. Ben de bir tercih yapmak zorundayım. Ve bir yanda nefsine uyup, hataya düşüp Allah'ın verdiği canı alan dostum, bir yanda ise doğruları söylemek olduğum bir gerçek var. Tabiki bu hayatta insanın hataları olabilir. Belki dostum başka bir hata yapsa ben tercihimi ondan yana kullanırdım. Ama bir insanı öldürmek ... Suçu ne olursa olsun bir can almak başlı başına bir hatadır benim için. Ve ben bu hatayı her kim olursa olsun savunamam. Bu hatayı, hata da değil bu suçu saklamak bi nevi suça ortak olmaktır. İnsan sırf dostu yaptı diye suç sayılan bir şeyi görmezden gelemez. Bunu saklamak hem kendine hem de dostuna büyük zararlar verir. Bir yaşam şansı verilmiş bize ve bunu hakkımızla, vicdanımızın rahatlığıyla geçirmeliyiz. Gece başımızı yastığımıza koyduğumuzda rahat rahat uyuyabilmeliyiz.
Şuna buna yaranma ihtiyacı duymadan doğru söylemek bir dik duruştur. En insafsız tehditlere aldırmadan bir yiğitliktir. Nerede, kime karşı ve hangi durumda olursa olsun doğru konuşmak, başka bir imada bulunmadan bulunmadan doğruyu söylemek ve doğru bir duruş sergilemek yaptığımız en hakkaniyetli davranıştır.
Doğruluk ucu nereye dokunursa dokunsun olması gerekeni yapmaktır. Ben de bir tercih yapmak zorundayım. Ve bir yanda nefsine uyup, hataya düşüp Allah'ın verdiği canı alan dostum, bir yanda ise doğruları söylemek olduğum bir gerçek var. Tabiki bu hayatta insanın hataları olabilir. Belki dostum başka bir hata yapsa ben tercihimi ondan yana kullanırdım. Ama bir insanı öldürmek ... Suçu ne olursa olsun bir can almak başlı başına bir hatadır benim için. Ve ben bu hatayı her kim olursa olsun savunamam. Bu hatayı, hata da değil bu suçu saklamak bi nevi suça ortak olmaktır. İnsan sırf dostu yaptı diye suç sayılan bir şeyi görmezden gelemez. Bunu saklamak hem kendine hem de dostuna büyük zararlar verir. Bir yaşam şansı verilmiş bize ve bunu hakkımızla, vicdanımızın rahatlığıyla geçirmeliyiz. Gece başımızı yastığımıza koyduğumuzda rahat rahat uyuyabilmeliyiz.
Şuna buna yaranma ihtiyacı duymadan doğru söylemek bir dik duruştur. En insafsız tehditlere aldırmadan bir yiğitliktir. Nerede, kime karşı ve hangi durumda olursa olsun doğru konuşmak, başka bir imada bulunmadan bulunmadan doğruyu söylemek ve doğru bir duruş sergilemek yaptığımız en hakkaniyetli davranıştır.
bu metni okurken " babanın oğluma dostluk dersi" diye bir hikaye vardı o aklıma geldi.O hikayeyle bu yazının arasındaki fark orada ki dost sarımsak tarlasına gözü gibi bakıyordu. Ama bu yazıda asıl yapılaması gerekeni yazmışsın bir nevide doğruları eline sağlık güzel bir metin olmuş :D
YanıtlaSilMaalesef hayatımızda yer alan bu suça verilebilecek en iyi cevaplardan birisini yazmışsın.Yazarken sade ,duru ve içtenlikle yazman insanın okurken anlamasini ve o duygulari hissetmesini kolaylastirmiş.Ellerine ,emeğine sağlık ??
YanıtlaSil