Bugün Bir Başka

Bu sabah uyandığımda bir farklılık vardı içimde.Nedenini bilmediğim bir mutluluk.Hemen kalktım yatağımdan.Tam kapıdan çıkacaktım ki gözüm kapının yanında ki aynaya takıldı.
Aynanın karşısına geçtim. Nedenini bilmediğim mutluluktan mı bilmem bugün farklı görünüyordum. Sanki her zaman ki ben değil de başka biri vardı aynanın karşısında. Düşünmeye başladım sonra. Her zaman yalnızlığı, mutsuz olmayı öyle sert bir şekilde hissetmiştim ki, yara bandı bile kapatamaz olurdu izleri. Bazen büyük bir marketin raflarının arasında, bazen bir otobüste, bazen çarşının göbeğinde ki bir yerde donup kaldım. Gözlerim daldı... Zihnime gerçeklik ile bağı olmayan yumruklar atıldı o anlarda. Öyle sert oldu ki yumruklar, yardım için ağzımı açamaz oldum. "Bana yardım edin" diye bağıramadım, "Acıyor işte..." diyemedim. Onun yerine, hiç olmamış gibi yapıp mutlu olmayı umut ettim her seferinde. Ama en büyük kötülüğü de aynada gördüğüme yaptım. Aynadakinin ne istediğini hiç önemsemedim. Orada gördüğüm kendime öyle hakaretler, öyle aşağılayıcı sözler söyledim ki... Sevemedim kendimi. Karşılaştığım her zorluğun, özgüvenimden bir parça alıp kaçmasına izin verdim.
Ama bugün farklı. Bugün aynanın karşısında gördüğüm kız farklı. Bugün hak ettiğim, yapmayı isteyip yapamadığım her şeyi geri alma günü. Bugün benden alınanı geri kazanma günü...