Herkes Nerede?

Bir sabah uyandığımda her zamankinden farklıydı sessizlik. Sanki yalnız ben birde hayvanlar vardı. Sanki dünya boşalmış gibiydi . Belki bir rüyaydı bu duyduğum , hissettiğim şey . Bir süre yatağımda sessizliği dinledikten sonra kalktım ve ailem yoktu. Şaşırdım, telaşlandım , korktum . Neydi şimdi bu ? Sonra ne olduğunu anlamak için dışarı çıktım . Sokakta kimse yoktu . Ortalıkta hayvanların çıkardığı  ve rüzgarın etkisiyle yaprakların çıkardığı seslerden başka hiçbir şey yoktu. Nefesimin sesini , kalp ritmimi bile duyabiliyordum. Neler olduğunu anlamaya çalıştım. Birilerine sormak için bir süre sokakta dolaştım. Fakat her yer kapalıydı .Açık ne bir kapı ne bir pencere ne de bir perde vardı . Peki ben ne yapacaktım ?

Sokakta bir insan bulmak ümidiyle bir süre dolaştıktan sonra eve döndüm. Peki sonuç neydi? Koskoca bir hiç. Kimse yoktu . Daha sonra arkadaşlarımı , yakınlarımı aradım , kimse açmadı. Korkuyordum. Belki bir haber vardır diye televizyonu açtım , internete girdim fakat sabah haberleri dahi yoktu. Allah'ım kafayı yiyecektim. Hayatım bir an o kadar kararmıştı ki. Acaba tüm dünya mı bu haldeydi? Merak ediyordum hem de çok. Bir an önce bir şeyler öğrenmem gerekiyordu. Ama nasıl? Günler , haftalar , aylar geçti fakat elimde herhangi bir sonuç yoktu. Resmen yerimde sayıyordum. Artık tek başıma kalmıştım evimde, yaşadığım şehirde , ülkede ve belki de dünyada. Acaba bir yerlerde bir insanda olsa yaşıyor mudur? Bunu öğrenmenin tek yolu dünyayı gezmekti. Yapabilir miydim tek başıma? Denemeliydim. Birkaç hafta hazırlık yaptıktan sonra yola çıktım. Haftalar, aylar geçti fakat bir sonuç yoktu. Ümidim git gide tükeniyordu. Sanki yer yarılmış tüm dünya yerin altında kilitlenmişti. Belki de geri dönmeliydim artık. Tek başıma kalmıştım koskoca dünyada. Bir anda tüm sevdiklerim kaybolmuştu. Yalnız yaşamak zorundaydım. Tek başıma ne yapabilirdim ki?  ''Yalnız taş duvar olur mu? ''  Denemeliyim, yaşamak için çabalamalıyım. Belki bir gün geri dönerler. Fakat bu sürede en azından bir kişi dahi bulmak için başka yerlere gitmem gerek. Yıllar geçti kimse geri dönmedi. Her sabah araştırdım değişen bir şeyler var mı diye ama yok , değişen hiçbir şey yok. Artık bu kadar insana ne olduğunu , neden tek başıma  kaldığımı düşünmekten yorulmuştum. Kötü bir rüya mıydı ki bu yaşadıklarım? Daha ne kadar yaşayabilirdim ki böyle tek başıma? Önceleri yalnız kalmak isterdim,şimdi ise birileriyle  dertleşmeye, gülmeye , ağlamaya bir insan sesine dahi hasret kaldım. Kimse geri dönmeyecek anlamıştım. Böyle tek başıma , kimsesiz yaşamak zor.

Hayatım her geçen gün daha da kötüye gidiyordu. Yaşadığım yer , her şey yok oluyordu. İnsanın yaşamak için başkalarına ihtiyacı varmış. Yaşadığını hissetmesi için sevdiklerine, koskoca bir insanlığa ihtiyacı varmış. ANLADIM.

Artık aklımda hayatım boyunca tek bir soru olacaktı. HERKES NEREDE?