Kendinize İyi Bakın

• Aynalar karşısında çok azdır konuşmuşluğum bir elin parmaklarını geçmeyecek derecede az.Genellikle o konuşur benimle,çok şey anlatır tek kelime bile etmeden.Aynaya baktığımda binlerce duygu karmaşası yaşadığımdan olsa gerek bütün cümleler yorgun düşer, dilim dönmez olur.Belki de hissettiğim duyguya uygun bir kelime bulunmaz sözlüklerde.Gözlerimi bir hüzün kaplar en koyusundan.Bir girdap misali kaybolurum içinde.

Aynadaki görüntü ben miyim yoksa bir yabancıdan ibaret mi?Doğruyu söylemek gerekirse aynalara bakmayı çok seven biri olmadım şu yaşıma kadar.Belki de hâla-fiziksel görünüş konusunda-kendime zeytin dalı uzatamadığımdan olsa gerek...Bazen bu gücü kendimde bulsam da bazen o güç ellerimin arasından kayıp gidiyor.

Ínsan kendi gözleriyle yüzünü göremediğinden olsa gerek her ne kadar âşina olsam da bir türlü  yakın gelmez o aynadaki yüz bana. Aynaya uzun uzun bakıp "o ben miyim"diye boğulmalık düşüncelere daldığım doğrudur.Hemen o anda aklıma Cahit Sıtkı TARANCI'nın"Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz"dizesi gelir ve içimde bir mahkeme hazırlanır.Teraziler kurulur bu soruyu cevaplamak için.Bir kefede kalp bir kefede mantık...

Mantığın savunması âşikar,o çizgili yüzün bana ait olduğunu koyar ortaya.Kalp atlar söze .Ya o yüz sadece bir yansımadan ibaretse? AYNALAR YALANCI BEN AYNALARA YABANCI...Kalp daha inandırıcı geliyor bana.Belki de gerçekleri görmezden gelmek istediğimdendir .

Her ne kadar inanmak istemesem de gerçekler aynalarda saklı. Serttir,dobradır aynalar ,biraz da acımasız.Hiç acımadan yüzüne vurur gerçekleri.

Edip CANSEVER'in de dediği gibi "Ínsan bazen ağlamaz mı? Bakıp bakıp kendine..."Kısacası  KENDİNİZE  İYİ BAKIN ÖZELLİKLE DE GÖZLERİNİZE.