Peki Aynadaki Kim?

Aynanın karşısına geçiyorum... Ne görüyorum sahiden? Bana tanıdık gelmiyor gördüğüm kişi. Aynalar her zaman bizim yüzeyde olan görüntümüzü yansıtırlar. Orada gerçek benliğimizi görmek ise cesaret gerektirir. Denize giren insanların yüzeyde kalması gibidir. Daha derinlere gitmek korkutur. Çünkü ne ile karşılaşacağını bilmez insan, karanlıktır oralar. İşte biz de böyleyiz. Kendimizi tanımaktan korkarız, kaçarız sürekli. Etrafımıza da olduğumuz gibi değil, olmak istediğimiz biri gibi davranırız.

Yabancıyızdır kendimize, aslında bu bizim suçumuz değil. Çevre böyledir, yaşadığımız yere uyum sağlamak isteriz. Bu yüzden başkalarının istekleri, başkalarının ilgi alanları üzerinde yoğunlaşırız. Farklı olmaktan, yargılanmaktan, dışlanmaktan kaçarız. Herkes bizi kabul etsin isteriz. Ama ne yazık ki bunu başaramayız. Yine de çabalamaya devam ederiz. Her çabada da kendimizden bir parçayı insanlar arasında heba ederiz. Böyle böyle tüketiriz kendimizi. Sonra unutur ve bir daha asla biz, biz olamayız. Yabancıyızdır kendimize. Hem de çok yabancı, sanki kilometrelerce uzağız. Tekrar geri dönmek, o yolları geçmek yorulmamıza neden olacağı için kalırız olduğumuz yerde. İnsanlara hayır diyemeyiz. "Ben böyleyim ve böyle kalacağım. Hiçbir şey beni ben olmaktan vazgeçiremez." diyemiyoruz. Onlar da bizi bir kukla misali isteklerine göre oynatır dururlar. Değerlerimizi yitirmemizi sağlarlar. Bir süre sonra itiraz etsek, dirensek bile yapamayız. Bizde artık kabulleniriz bu durumu. İş işten geçtikten sonra dünyaları yıksan ne fark eder ki.

Kendi bedenimizi, kendi ruhumuzu bir çemberin içine hapsetmek gibiydi bu. Biz esasında kim miyiz? O çemberin dışıyız. Kendi benliğimiz, özgürlüğümüz orada. Biz oradayız. Göründüğümüzden çok daha farklı, daha derin, daha özgür... Ama biz aynaya baktığımızda asla kendimizi göremeyiz. O biz değil bir başkasıdır. Çok yabancıdır. Ama yine de orada durur ve bizi sömürmeye devam eder. Sırf o iflah olmaz korkaklığımız yüzünden. İnsan aynaya baktığında kendini görebilmeli, kendini tanıyabilmeli, iyi ya da kötü bu benim diyebilmeli...