Ruh Güzelliği

Herkesin evinde olan ve bazen dakikalarca kendimizi incelediğimiz aynadaki yansımamız kimi zaman yabancı gelir bize . Yansıyan o şey sadece dış görünüşümüz değil içimizi de yansıtır.Moralimiz bozuk olduğu zamanlar bu yüzümüze yansır.Aynanın karşısına geçince somurtgan bir yüz ile karşılaşırız. Bize yabancımış gibi bakar kimi zaman. Oysa ki mutlu olduğumuzda gözlerimizin içi parlar ve aynaya bakınca daha mutlu oluruz.
Aslında bir insanın aynayla barışık olması kendisiyle barışıl olması gibidir. Çünkü o yansıyan şey tüm gerçekliğiyle bizi yansıtır. Herkesin güzel olmak için çabaladığı şu dünyada kaç kişi önem vermez aynaya ? Kim güzel olmak için uğraşmaz ? Kimi zaman özeleştiri yaparız dış görünüşümüze. Beğenmeyiz bazen dış görünüşümüzü, konuşuruz kendi kendimize ; şöyle olsam nasıl olurdu ? Böyle olsam nasıl olurdu ? Bazı kişileri görüp keşke böyle olsaydım derken bazılarını görüp moral buluruz. Peki bu ne kadar doğru ?
Her insanın kendine has olan bir güzelliği vardır. Zaten önemli olanda aynadaki yansımamız değildir. Önemli olan aynaya her baktığımızda içimizde yatan o güzel ruhu görebilmektir aslında. Aynada yansıyan biz kendimize tanıdık olmak için kendimizle barışık olmalıyız. Yani o yansımaya her baktığımızda mutlu olabilmeliyiz. Kendimizi sevmeliyiz buda insanların bizi sevmesidir. Önemli olan dış görünüş , ağız ,burun,güzellik de değildir yani. Victor Hugo'nun güzel bir sözünde bahsettiği gibi ; Sevmek için güzele mi bakmalı ? Çirkin bir tende güzel bir ruh olamaz mı ?