Sağır Ayna
Yine doğmuş güneş , göz kırparmış bize . İçimde koskoca bir yanlızlık ; Ah bu aynalar. Sağır aynalar.
Her sabah geçiyorum karşısına bakıyorum kendime. Bu diyorum gördüğüm , bana benzeyen , yaptığımı yapan . Ben miyim ? Gülümsüyorum . Hakikaten de güzel gülümsüyor muşum . Ben olsam ben de mutlu sanırdım kendimi. İçimi bilmesem , o acıyı hissetmesem derdim belki ben de çok mutluymuşum diye. Ah be ayna senin gösterdiğin kadar değilim ben . O yansıttığın kadarıyla bitmiyorum . Bir bilsen bu karşına geçen vücudun ruhunda ki yaraları. Vücudum da kanayan yanım yok belki , içimde sağlam yanımın olmadığı gibi . Senin gösterdiğin o kahve gözler ne de güzel parlıyor . Değil mi ? Evet güzel de bakıyorlar. Peki içime akıttıkları kanı da görebilseydin böyle güzel gösterir miydin ? Hele gülümseyince beliren o küçük gamzem içimde kimlere mezar . Nefes alıyorum . Göğüs kafesim kocaman oluyor. Dışardan sapasağlam içimde dayanılmaz bir acıyla sarmadolaş. Senin karşına geçiyorum , bakıyorum öylece. Bazen ağlıyorum . Bazen de kocaman susuyorum. Ne söylediğimi duyamıyorsun . Sen gülen yanımı gösteriyorsun bana peki ya beni susturan yanım . İçimde kopan fırtınaları ne sen görebiliyorsun ne de bana gösteriyorsun. Senin karşındayken annem gelip sarılıyor arkamdan . " Allahım bu kız benim mi ? "diyor . Hangi kız onun kızı ? Senin gösterdiğin mi yoksa gösteremediğin mi ? Ben beni ben gibi yaşamak istiyorum . Parmağım kesiliyor . Sarıyorum , sarıp sarmalıyorum . Kanamıyor acıyor ama ben nasıl kanadığını , neden acıdığını , başına ne geldiğini biliyorum. Ama içimdekinin bir yangını bir de acısı var. Ne kanayan yanımın kanını ne de yanan yanımın ateşini görebiliyorum . Acıyor da neden acıyor ? Bakamıyorum . Sadece hissediyorum .
Anlamsız ya gerçekten çok anlamsız . Bu gülen kızın içini mi sevmeli , dışını mı? Elinden mi tutmalı , ruhundan mı ? Yarası beresi yok ama canı acıyor. Vücunda morluk yok ama içi çürüyor. Sen söyle ayna sen söyle ne yapsam geçer ? Duy beni ayna sağırsında , belki iç sesimi duyamıyorsun bak dışımdan söylüyorum. Tükendim ben. Tut elimden kaldır yerden . Toprak atmasınlar üzerime . Toprak altında yaşanmaz , orada aynalar yok . Tut elimden kaldır beni .
Aynadaki görüntünüzle konuşuyor musunuz ? Size benzeyen o şey , tanıdık mı gelir her zaman , yoksa bir yabancı mıdır yansıyan ?
Her sabah geçiyorum karşısına bakıyorum kendime. Bu diyorum gördüğüm , bana benzeyen , yaptığımı yapan . Ben miyim ? Gülümsüyorum . Hakikaten de güzel gülümsüyor muşum . Ben olsam ben de mutlu sanırdım kendimi. İçimi bilmesem , o acıyı hissetmesem derdim belki ben de çok mutluymuşum diye. Ah be ayna senin gösterdiğin kadar değilim ben . O yansıttığın kadarıyla bitmiyorum . Bir bilsen bu karşına geçen vücudun ruhunda ki yaraları. Vücudum da kanayan yanım yok belki , içimde sağlam yanımın olmadığı gibi . Senin gösterdiğin o kahve gözler ne de güzel parlıyor . Değil mi ? Evet güzel de bakıyorlar. Peki içime akıttıkları kanı da görebilseydin böyle güzel gösterir miydin ? Hele gülümseyince beliren o küçük gamzem içimde kimlere mezar . Nefes alıyorum . Göğüs kafesim kocaman oluyor. Dışardan sapasağlam içimde dayanılmaz bir acıyla sarmadolaş. Senin karşına geçiyorum , bakıyorum öylece. Bazen ağlıyorum . Bazen de kocaman susuyorum. Ne söylediğimi duyamıyorsun . Sen gülen yanımı gösteriyorsun bana peki ya beni susturan yanım . İçimde kopan fırtınaları ne sen görebiliyorsun ne de bana gösteriyorsun. Senin karşındayken annem gelip sarılıyor arkamdan . " Allahım bu kız benim mi ? "diyor . Hangi kız onun kızı ? Senin gösterdiğin mi yoksa gösteremediğin mi ? Ben beni ben gibi yaşamak istiyorum . Parmağım kesiliyor . Sarıyorum , sarıp sarmalıyorum . Kanamıyor acıyor ama ben nasıl kanadığını , neden acıdığını , başına ne geldiğini biliyorum. Ama içimdekinin bir yangını bir de acısı var. Ne kanayan yanımın kanını ne de yanan yanımın ateşini görebiliyorum . Acıyor da neden acıyor ? Bakamıyorum . Sadece hissediyorum .
Anlamsız ya gerçekten çok anlamsız . Bu gülen kızın içini mi sevmeli , dışını mı? Elinden mi tutmalı , ruhundan mı ? Yarası beresi yok ama canı acıyor. Vücunda morluk yok ama içi çürüyor. Sen söyle ayna sen söyle ne yapsam geçer ? Duy beni ayna sağırsında , belki iç sesimi duyamıyorsun bak dışımdan söylüyorum. Tükendim ben. Tut elimden kaldır yerden . Toprak atmasınlar üzerime . Toprak altında yaşanmaz , orada aynalar yok . Tut elimden kaldır beni .
Aynadaki görüntünüzle konuşuyor musunuz ? Size benzeyen o şey , tanıdık mı gelir her zaman , yoksa bir yabancı mıdır yansıyan ?
Aslında çok güzel plmuş ama yanlışların var. Örneğin " gülümsüyor muşum" kelimesindeki "mu" sözcüğü soru anlamı katmadığından bitişik yazılır. Çok başarılı zengin bir uslüble yazmışsın. Sade, estetik, sanırım biraz duygusal bir yazı olmuş. Tebrik ederim?
YanıtlaSilTeşekürler ederim . Yanlışlarımın hepsinin olmasa da bir kısmının farkına vardım . Ama ne yazık ki gondermistim. .
YanıtlaSilYazım yanlışları var ama konuyu güzel bir anlatım ile ele almışsın
YanıtlaSilEtkileyici bir yazı olmuş.Gördüğüm kadariyla yazim yanlişin yok gibi .Ellerine sağlık çok güzel olmuş.
YanıtlaSil