Sessizliğin Yankısı

Sabah uyanıyorsun.Seni seven annen baban yok.Dünyada kimse kalmamış.Tek sen varsın.Şimdi ne yapacaksın ? yaşamına nasıl devam edeceksin ?

Bir sabah geç uyandım fakat annemin beni uyandırması lazımdı ama yoktu.Evde annemi ve babamı aradım ama kimse yoktu.Telefondan aradım ama ulaşılmıyordu.Korktum,hemen abimin yanına gitmek için dışarı gitmiştim ve abimde evde yoktu.Herkes kaybolmuş gibiydi sonra etrafta gezinmeye başladım.Kimse yoktu korkuyla eve koştum.Akşam olmasını bekledim ama hala kimse yoktu.Ağlamaya başladım çok korkmuştum.Sabah olunca hemen sokakları dolaşmaya başladım belki birini görürüm diye fakat kimseyi görememiştim.Nerde bu kadar insan ? Kendime durmadan soru soruyordum.Belki benden başka insanlarda yaşıyordur diye aramaya karar vermiştim.zaten ne trafik var ne kural bende araba ile gezmeye başladım.Aradan 2-3 ay geçti ve ben kimseyi görememiştim.Aramayı bıraktım artık umudum kalmadı bende bir karar verdim.İstediğim yeri gezeceğim zaten ölümü beklemekten başka çare kalmamıştı...

İnsan bazen hayatının ve hayatındaki kişilerin kıymetini bilemiyor.Sonuçta kimse yarına yaşayacağını garanti edemez.Bugün varız yarın yokuz...