Yaşayan Bir Ölü

Biz nasıl bir dünyada yaşıyoruz böyle? İnsanlığımıza ne oldu? Etrafımda neden kötü kalpli insanlar var? Ben kötü müyüm? Bende onlardan mıyım?

Eskiden nasıl mutluyduk, hep beraber bir barış bir sevgi içinde yaşıyorduk sanki. Yoksa küçük olduğumdan etrafımda neler olup bittiğini mi anlamıyordum? Göremiyordum? Kötü zamanlarda yaşıyoruz. Kendimden başkasına güvenemez hale geldim. Bunun sorumlusu kim? Neden hep bir seçim yapmak zorundayız? İyisi de var kötüsü de. Ama şimdi bir kötüsüne değineceğim. Şöyle ki bir deney yapılacak. 6 milyar insanın içinden piyango bana vurdu. İnanılmaz! Dünyanın en şanssız insanıyım resmen. Bunu ilk duyduğumda sarsılmıştım tabi, korkmuştum da. Ama aslında mantıklı düşündüğünde korkulacak bir şeyin olmadığını anladım. Ya hayatımın yarısı kadar uyuyacağım ya da bir organımı feda edeceğim. Çok da fena değilmiş aslında. Bizimle resmen oyun oynuyorlar. Açıkçası hayatımın yarısı kadar uyumayı düşünmüyorum. Hayat her zaman kolay ve güzel olmazsa bile yaşayabileceğim hiçbir şeyden mahrum kalmak istemiyorum. Bu yüzden bir organımı vermeyi seçtim. Biyoloji bilgim beni yanıltmiyorsa kendini yenileyebilen ve vücudumuzda çift olup tekiyle yaşayabileceğimiz organlar var. Bu yüzden böbreğimi alabilirler. Keşke böbreğimi gerçekten ihtiyacı olan birisine verebilseydim, bir hayat kurtarabilseydim. Ama bana o şansi vermediler. Canları sağolsun, ne diyeyim. Ama yaşayan bir ölü olmaktansa hayatımı dolu dolu yaşamayı tercih ederim.

Yani hayat bize hep istediğimizi vermez, hep mutlu etmez. Aldığımız bir karar bütün hayatımızı değiştirebilir. Önemli olan acısıyla tatlısıyla bu duyguları dolu dolu yaşamak.