Zor Kabulleniş

Biri çıkıp dese ki bana bir sabah kalkacaksın ve dünyada hiç kimse olmayacak sadece sen ve dünyanın malı mülkü... Böylesi saçmalık olsa da olmayacak şey değil hani. Durup düşünmeli insan koca dünyada tek başına kalsa ne yapabilir? Evet bir çoğunuz bu soruya cevap verecek ama bir süre sonra tek başınıza dünyanın tadının çıkmadığını anlayacaksınız.

Düşünsenize hiç kimse yok siz varsınız sadece. Siz ve vicdanınız. Sessizliğin çığlıklarında ne olduğunu anlamadığınız o an. Şüphe,korku,merak,özlem,hüzün ve şaşkınlığın hâkim olduğu anda kalp atışlarınızdan başka bir sese sağır olmuşsunuz. Şaşkın gözlerle etrafınıza bakıp, oraya buraya koşuşturarak bağırmanız hiç bir işe yaramıyor, hiç kimseyi bulamıyorsunuz. Dünya'nın ortasında kalakalmışsınız öylece. Belki de uzun zamandır istediğiniz şeydi bu. Yalnız kalmak. Ama bu kadarı fazlaydı. Bu yalnızlığa düşecek kadar istememişti kalbiniz. Evet kabullenişler zordur hayatta, en az birinin size bir şey kabul ettirmesi kadar. Ve her şeyden daha zoru var ise o da insanın kendisine bir şeyi kabul ettirmesidir. Şimdi kabul edin yalnızlığa mahkumsunuz artık.

Amacınız olmadan hayattan zevk alabilir misiniz? Kimseyle konuşmadan dertlerinizi paylaşabilir misiniz? O çok istediğiniz yalnızlık sizi mutlu eder mi? Eminim hayır ama işte şimdi ansızın gelen her şey sizin. Gözünüzün gördüğü her yer size ait. Yapmak istediginiz her şeyi yapabilirsiniz.Yiyin,için, gezin,tozun, çalışıp para kazanın.Ama buna gerek var mı? Ne için, kim için yapacaksınız ki...