''Konuşmak'' Zorundayız

Yapmakla yükümlü olduğumuz şeyler vardır hayatta.Örneğin;iyi insan olmak,kendi ayaklarımız üzerinde durmak,hayatımızı düzene sokmak...Hatta sadece yapmakla değil,söylemekle yükümlü olduğumuz şeyler de. Özdemir Asaf'ın bir sözü vardır:''Sustuğunu bilen olgundur,bildiğini susan değil.''

Bazı insanlar, genelde hayatlarını basit yaşamak isterler.Kendisini zorlayacak,uğraştıracak işlere pek bulaşmak istemezler.''Basit yaşamak'' dedim ama aslında yaşamak saymıyorum bunu.Benim kafamda 'yaşamak',risk almak,bazen hayatını tehlikeye atabilecek kararlar almaktır. Peki ya kaçımız yaşıyoruz o zaman? ''Etliye sütlüye karışmamak'' diye bir deyim vardır,bilirsiniz.İşte tam olarak bunu yapmak istiyor çoğu.Vicdanı el veren insan yapabilir tabii bunu.Kelimenin tam anlamıyla ''Vicdansız insanlar'' yapabilirler bu işi. Vicdanlı olan ise yapmaz zaten istese de yapamaz.Vicdanlı insan bildiği ve söylemesi gereken doğrular karşısında;susamaz,yalan söyleyemez.
O sebeple ne olursa olsun,vicdanımızın el verdiği şekilde davranmak çoğu zaman iyi olacaktır. Ve zaten susmak en büyük zehirdir,sustukça zehirlenir insan.Günden güne erir.Eğer konuşamazsa yaşayan bir ölüye dönüşür. Yine benim için ''yaşamak'' sayılmaz bu da.Peki ya ''yaşamak'' nedir? Eğer bana bir gün sorulsaydı ki : ''En sevdiğiniz arkadaşınız katil oldu.Suçu kanıtlanırsa asılacak.Yalancı tanıklık yaparsanız kurtulacak.Ne yaparsınız?'' Onlara şunu söylerdim : ''Doğruyu söylemek zorundayım.''