Kılıçtan Keskin Olan

Adı Mihriban idi .Sivas'ın küçük bir köyünde ailesiyle birlikte yaşıyordu.Annesi,babası ve o. 1 ay öncesine kadar her şey Mihriban ve ailesi için güzeldi.Zor da olsa,geçimlerini bir şekilde sağlıyorlardı.Ta ki o olay başlarına gelene kadar...Mihriban'ın babası çobandı.Kendine ait olmayan-köylünün hayvanlarını- her gün otlatmaya götürürdü.Günlerden bir gün Mihriban'ın babası köyden uzakta bir yerlerde hayvanları otlatırken,birkaç adam tarafından öldürüldü.Aslında öldürenlerin amacı;''Malları çalmaktı.Katil olmak değil.'' İfadelerinde böyle söylemişlerdi.Çünkü çok geçmeden yakalanmışlardı. Bu az da olsa,Mihriban ve annesinin içine su serpmişti.Ama nereden bilebilirlerdi ki,katillerin elini kolunu sallayarak dışarıda gezeceğini,serbest bırakılacağını. Bilemezlerdi. Bu Mihriban için çok yıkıcı oldu.Babasının ölümü üzerine bir de bu...Mihriban artık hırçın bir kız olmuştu.Hayatı yavaş yavaş öğrenmeye başlıyordu çünkü.
Daha 6.sınıfta en büyük acıyı tatmıştı . Mihriban'ın artık hayatta tek bir amacı vardı.Okuyup,adaleti sağlayabilmek...
Mihriban çok çalışıyordu,her gün,her saat.Hem evin geçimi için annesine yardım ediyor hem de okuyordu.Aylar yıllar geçti.Mihriban artık üniversite sınavına hazırlanıyordu.Bu durumu köyde konuşuluyordu.Kız çocuğu bu kadar okur muydu? Evet okurdu çünkü Mihriban üniversiteyi çok iyi bir yerde,burslu kazanmıştı. Tüm masrafları devlet tarafından karşılanacaktı.
Mihriban'ın istediği yere gelebilmek için attığı en büyük adım olmuştu bu. Çok zorluk çekti.Okumak için geldiği şehir,Ankara,çok büyüktü. Köy hayatından çok farklıydı,insanlar yapmacıktı.Sevgiler,dostluklar sahteydi.Mihriban içine kapanıktı.Hayatı okuldan yurda,yurttan okulaydı .Tek amacı vardı,istediği yerde olabilmek,paranın hüküm sürdüğü bu ülkede adaleti sağlayabilmek.
Sonunda okulu bitirdi. Babasının acısını hala kalbinin derinliklerinde hissediyordu.Ve bu acıyı her hissettiğinde kendine bir kez daha söz veriyordu.Haklının yanında olacak,mazlumun elinden tutacaktı.
Mihriban birkaç yıl içerisinde saygın bir hakim olmayı başardı.İşte artık hayallerine ulaşmıştı ve kendine verdiği sözleri her duruşmasında yerine getiriyordu.Vicdanının el verdiği şekilde davranıyor asla haksızlık yapmıyordu.Çünkü hayatta tek gayesi vardı. O da şu idi : Adaletsizliği, adalet ile yıkmak...