SEVMEK BU MU ?

Dönemin son sınavları başladı . Gece gündüz ders çalışıyordu . Hızlıca hazırlanıp okula gitti . Hep olduğu gibi sınav saatine kadar tekrar tekrar okudu ders notlarını . Zilin çalmasıyla irkilip sınava gireceği sınıfa gidip oturdu .

Yanına kimin oturduğuyla ilgilnmiyordu bile . Sınav başladı . Ve pür dikkat kağıdına odaklandı . Çözüp bitirdi . Kafasını kaldırdı ve yanında oturan Kahverengi Gözlü Sarışın Çocuga  takıldı gözleri . Onu biraz izledikten sonra çocuğun hareketiyle onun sorularını okumaya başladı . Çözebildiklerini çözüp söyledi ona . Sınav bitiminde dönüp tekrar baktı çocuğa ve görmemesi gereken gülüşünü gördü . Gün boyunca aklına gelsede onun gülüşü aldırmamaya çalışarak yarın ki girecegi sınavı düşünmeye başladı . Eve gidip ders çalışmaya başladı . Bir süre çalıştıktan sonra yine geldi kazındı aklına ,  o gülüs . Durdu düşündü , zamanın nasıl geçtigini anlayamadı bile . Daha fazla düşünmek istemedi ve kendini uykuya bıraktı . Her sabah yatarken kalkmak icin dakikalarca direnen Elvin yine onu görecegi için alarmı çalmadan çıktı yataktan . Kalkıp hazırlandı . Okula geldiğinde gözleri o Kahverengi Gözlügü Sarışın Çocuğu arıyordu. Ve sonunda beklenen zil çaldı . Aynı yerde girecekti sınava gidip yerine oturdu . Biraz zaman geçtikten sonra henüz adını ögrenmeye bile cesaret edemedigi o çocuk gelip oturdu yanına . Elvin heyacanını gidermek icin konuşan hocanın susması için mırıldanıyordu . Ses tonunu merak ettiği adam duymuştu onu ve cevap verdi . Elvin ne diyecegini ne yapacağını bilemedi ve sustu . Akşam onu düşünmekten ders çalışamamıştı ve bu defa Elvin 'e inat yanında oturan delikanlı soruları büyük bir başarıyla yapıyordu . Elvin ne yaptıysa da aklını toplayıp odaklanamadı sınavına ve uyumak için kafasını koydu kollarına . Gözlerini kapatıp o güldügü anı düşünürken ,  irkildi birden yanına oturan çocuktu ve ona yardım etmek istediğini söyledim . Birkaç soru söylemesine izin verip tekrar kapandı kağıdına . Ne oluyordu neden kalbi çıkacak gibi atıyordu . Kimdi bu çocuk neydi bu düşündüren . " Korkuyorum ." dedi Elvin . Zil çalana kadar kaldırmadı kafasını kagıttan . Zil çaldı derin bir nefes alıp kalktı kagıdını verip çıktı hemen . Daha önce farkına bile varmadıgı çocugu sürekli görür oldu . Önce kaçtı , sonra kovaladı . Herşeyini ezberledi . Ders çalışmayı bıraktı Elvin . Aklını alamadı ondan . Dayanamayıp anlattı çocuga hislerini , sonra emin oldu aynı okul farklı hayat bambaşka  hayaller . Önce çok agladı . Müzik listesini değiştirdi . Elvin aşık olmuştu . Bahar gelmis çiçekler açmıştı . Canı yanacak diye koparmaya kıyamadıgı paatyaları sevdigi adama feda etmişti . Ama o adam görmedi Elvin ' in sevdasını . Elvin onun hakkında kısa zamanda o kadar çok şey ögrenmişti ki .  Aklından çıkaramıyordu . Sonra  " vazgeç o gelmez siz olamazsınız . " dedi arkadaşı.  Anladı Elvin ne yavas yavaş vazgeçti , o kahverengi gözlü sarışın çocuktan. Vazgeçmekte yetmiyormuş ama , Elvin onu her gördügünde  tekrar anımsadı o gülüşünü . Herkesin bir hikayesi vardı Elvin ' in hikayeside " O " oldu . Adını duydugunda gözleri doluyor artık Elvin ' in .

Oturdu bir gece , düşündü onu sonra ağladı biraz sessiz sedasız . Sevmek ! dedi. Gözlerini sildi . Seni bir daha sevmek mi ? Çıkmaz sokak olsan tünel kazarım . Diye mırıldandı . Annesi girdi odasına " Elvin noldu annacim sana , kim üzdü seni ? " dedi . Elvin " Soguk bir kentin buz kalpli adamını sevdim hepsi bu . " dedi . Annesi " sevmek bu mu ? " diye sorunca , cevap verdi Elvin " Hayır anne sevmek bu değil , sevmek ağlamak acı çekmek  degil . Sevmek içinde saklayıp en kötü anında bile gülümseyebilmek . Bu sevmek degil anne benim yaşadığım baska çok başka. " diyerek kendi hikayesini bitirdi Elvin .