Adaletsiz Dünya

Kerem daha çok küçüktü. Adaletsiz dünyanın ortasında bir başına kalakalmıştı.Ne annesi ne de babası vardı yanında.Yetimhanede kalmak zorundaydı o. Kendi kendine yaşamak zorundaydı. Çok çaresizdir.Kanadı kırılmış bir kuş gibiydi.

Yıllar önce annesi onu doğururken ölmüştü.Annesini hiç görememişti,kokusunu bilmiyordu.Daha yeni doğduğunda öksüz kalmıştı.3 yaşında babası suçsuz yere hapise düştü. Sırf yerde bıçaklanmış şekilde yatan adama yardım ettiği için hapise düşmüştü.O adama yardım ettiği için hapise düşmüştü.O adamı başkası öldürmüştü. Sonrada ortadan kaybolmuştu. Ama adamın sırtındaki bıçağı Kerem'in babası çıkardığı için o suçlu oldu.Suç ona kaldı. Gerçek suçlu hiçbir zaman ortaya çıkmadı. Ama adaletsiz dünya anlayamadı bunu ve 3 yaşındaki Kerem'den ayırdı babasını. 7 yıl geçti aradan 10 yaşına geldi küçük Kerem. Babası halâ hapisteydi. Oğluna kavuşacağı günü bekliyordu. Kerem de babasına kavuşmayı tabii. Ama biraz da olsa alışmıştı Kerem yalnızlığa.Çünkü güçlü bir çocuktu o. Ama etrafında annesinin babasının elinden tutup yürüyen çocukları görünce dayanamıyordu küçük yüreği. Babasının Kerem'den tek isteği onun okuyup  hakim olmasıydı. Belki Kerem adaletli bi dünya için karar verecekti. Suçsuz yere ayırmıcaktı çocukları ailelerinden. Bu yüzden Kerem bu kadar zorluğa rağmen çok çalıştı. Çok iyi bi üniversiteye gitti.Hemde babasının hayalini kurup gidemediği üniversiteye. Üniversiteyi birincilikle bitirip hakim olarak mezun oldu.Mezun olduktan birkaç ay sonra babası çıktı hapisten.

Kerem çalışmaya başladı. Adaletin peşinden koşarak çalışıyordu hep. Babasıyla bir ev aldılar.Beraber yaşamaya başladılar. Sonra kerem iş yerinde bi avukatla evlendi. Çocukları oldu.Kerem mutluydu artık. Babası, çocukları ve karısı hep yanındalardı onun.Ama ölen annesini hiçbir zaman unutamadı.