Özgüven Eksikliği

Köyün birinde tonton yanaklı beyaz sakallı yaşlı bir dede yaşardı. İyi kalpli yardım sever bu dede hayatta herşeyden ders çıkarırdı.Hata yaptığını düşünürse oturur düşünürdü.Dede geçimini sağlığı sütleri satarak sağlardı.Her gün süt satmak için eşşeğini yanına alarak köy köy gezerdi.

Özgüveni çok yüksek olan dede,bir gün süt satmak için aldı eşşeği yanına çıktı yollara giderken suları bitmiş.Eşşekte sahibide susuzluktan yanmışlar. Ve nihayet bir nehir görmüşler .Dede kana kana içti sudan,eşşeğinde çok susamasına rağmen su içemediğini ve nehrin kenarına geldiğinde korkup geri döndüğünü gördü.Dede bir ağacın dibine oturdu eşşeğini izliyor ve neden korktuğunu,susadığı halde neden su içemediğini düşündü durdu.Nehrin kenarına gitti.Eşşeğin kendi yansımasını nehirde gördüğü için şu içemediğini görür.Eşşek kendi yansımasından korktuğu ve özgüveni olmadığı için şu içemez.Eşşeğin arkasına geçip ittirmiş.Eşşeğin suya düşmesiyle su içmesi bir oldu.Tekrar dede ağacın altına oturdu ve bu olaydan nasıl bir ders çıkarmalıyım diye düşündü.

Bazen insanın elini kolunu bağlayan sadece kuruntularıdır.İnsanın en büyük engeli yine kendisidir.Demek ki eşşekten bile ders çıkarılıp birçok şey öğrenebilinir.Özgüveni yüksek olsaydı suyunu nehirden kendisi içebilirdi.Benim arkasından ittirmeme gerek kalmazdı diye düşündü.Biraz daha dinlendikten sonra yoluna devam ettiler.