Sevginin Sınırsızlığı
Yaşlı kadın belki de son aylarını yaşıyordu.Onu ölmekten çok oğlunu görmeden ölmek korkutuyordu.Koskoca dünyada sadece oğlu vardı.Eşi onu yıllar önce bu hayatta yalnız bırakıp gitmişti.Belki de eşine kavuşmasına çok az kalmıştı.Ama şu hayattan son isteği kısıtlı olan vaktini oğluyla geçirmekti.Oğlu ondan çok uzakta yaşıyordu.Oğlunun yanına gitmeyi çok istiyordu.Fakat uçak korkusu vardı ve oğlu gelmediği sürece onu görmesi imkansızdı.Her ay mektup yolluyordu ama oğlu gelmiyordu.Mektuplarında ise hep işinin yoğun olduğundan ve bu yüzden gelemediğinden bahsediyordu.Tabi birde boş vakit bulursa geleceğinden.Çok çalışıyordu galiba.Yoksa neden annesini görmeye gelmesin ki?En azından yaşlı kadın böyle düşünüyordu.Koskoca evde tek başına yaşamak gerçekten sıkıcıydı ve bu kadının zoruna gidiyordu.Arada konuşacak birini arıyordu insan.Bu günde o sıkıcı günlerinden birisiydi.Kahvaltısını yapmış,etrafı toplamış,şu anda da radyo dinliyordu.Artık radyo dinlemek bile sıkıyordu.Zil sesiyle irkildi.Aslında mutlu olmuştu.Uzun zamandır zilin sesini duymamıştı.O yaşına rağmen koşarak kapıya gitti.Karşısında kargocu bir genci görünce şaşırdı.Gencin önünde de bir paket vardı.Acaba içinde ne vardı?İçindeki merak daha da artmıştı.Genç gerekli yerleri imzalattıktan sonra gitti.Yaşlı kadın paketi zar zor içeriye taşıdı.Paketin üzerindeki nottan anladığı kadarıyla oğlundan gelmişti.Kutuyu hızlıca açtı.Oğlu her zaman mektup gönderirdi.Fakat bu kutu mektuba göre fazla büyüktü.Kutunun içinde bir robot vardı.Peki bu robotu ne yapacaktı?Ne işe yarıyordu?Oğlu niye robot gönderdi?Bir sürü soru geldi aklına ama zarfı okumadan bu sorular cevap bulmayacaktı.Kutunun kenarındaki zarfı eline aldı.
"Sevgili Anneciğim,
Bu aralar işlerim gerçekten çok yoğun.En kısa zamanda gelmeye çalışacağım.Seni yalnız bıraktığım için özür
diliyorum.Bu kutudaki robot ben gelene kadar sana bakıcak. Robotun her şeyi hazır.Sadece pilleri koy ve başlatma
düğmesine bas.Görüşürüz."
Yaşlı kadın sinirlenmişti.O oğlundan robot değil birazcık sevgi beklemişti.Ama oğlu onun sevgisinin yerini tutabileceğine inandığı bir robot göndermişti.Robotu çalıştırmak istemiyordu ama çok merak ediyordu.Çalıştırsa bile onun bir robot olduğunu biliyordu yalnızlığını giderebileceğini düşünmüyordu.Yaşlı kadın sevgi istiyordu ama bu sevgiyi bir robot veremezdi.Akşama kadar robotla bakıştı.En sonunda merakına yenik düşüp pilleri taktı ve başlatma düğmesine bastı.Korktuğu için bir kaç adım geride ne olacağını merak eden gözlerle bekliyordu.Robot birden gözlerini açtı ve gülümsemeye başladı.Yaşlı kadın biraz korkmuştu ama robotun gülümsemesi içindeki bütün korkuyu almıştı.Ama yine de dikkatli davranıyordu.Her an her şey olabilirdi.Haplarını kullanması gerekiyordu.Bu yüzden kendine yemek hazırladı.Masaya oturdu ve tam yemeğe başlayacakken robot karşısına oturdu.Kadın vicdan azabı çekiyordu.Karşısında ona saf saf bakan bir yaratık vardı.Peki o ne yiyecekti?Kutunun içinde birşeyler olabileceğini düşündü ve kutunun yanına gitti.Kutunun içinde motor yağı vardı.Bir şişe motor yağını aldı ve robotun önüne fırlattı.Robot sevinerek motor yağını içti.Kadın yerine oturdu ve yemeğini yemeye devam etti.Robot kadının bardağını boş görünce bardağı aldı ve su doldurdu.Yaşlı kadın hayretle robotu izliyordu.Robotun bu yaptığı kadının hoşuna gitmişti.Yaşlı kadın robota ne kadar soğuk davranırsa robotta ona bir o kadar yakın davranıyordu.Yaşlı kadın suyundan biraz içti ve robota gülümsedi.O sırada robotun başlatma düğmesinde kırmızı bir ışık yandı ve robotun gözleri kapandı.Ne olmuştu birden?Neden gözleri kapanmıştı robotun?Uzun zamandır ilk defa biri onu bu kadar önemsemişti.Ama şuan onu kaybetmişti.Birden aklına piller geldi.Kutuya doğru hızlı bir şekilde koştu.Eline iki tane yeni pil aldı robota taktı ve izlemeye başladı.Robotun gözleri açıldı ve her zamanki gibi gülümsedi.Kadının karşısında bir robot vardı ama insanların gözlerinden daha güzel bakıyordu.En azından sadık ve sevgi dolu bakıyordu.Yaşlı kadın robota bağlanmıştı artık onu kaybetmek istemiyordu.En azından ömrünün son günlerinde mutlu olacaktı.Bu düşüncelerle rahat bir uykuya daldı.Sabah robot televizyonda beş gün sonra olacak bir sirk gösterisini gördü.Koşarak yaşlı kadını uyandırdı.Kadın biraz şaşırsa da sirk için uyandırıldığını anladı.Ama robotu kandırmak için gidemeyiz anlamında başını salladı.Robot biraz üzülsede gülümsemeye devam etti.Çünkü onun görevi buydu.Her zaman gülümseyip mutlu etmek.Yaşlı kadın alışveriş yapmak için dışarıya çıktı.Robot o sırada evi toparladı ve işlerini halletti.Yaşlı kadın alışveriş sırasında sirk için iki bilet aldı.Eve geldiğinde robotun elinde süpürgeyi görünce dayanamayıp biletleri gösterdi.Robot zıplayarak gülümsedi.Kadın başta robotun sevgisi olduğuna inanmazken artık robotların da sevgisinin olduğunu çok iyi anladı.Robot üç gün boyunca sirke gidecekleri günü bekledi.Nihayet o gün geldi.Yaşlı kadın balkonda oturuyordu.Robot sirkin reklamını görünce biletleri çekmeceden alıp yaşlı kadının yanına koştu.Kadın uyuyordu.Geç kalmamak için kadını uyandırmak için yanına koştu.Kadın uyuyordu.Geç kalmamak için kadını uyandırmaya çalıştı fakat kadın uyanmıyordu.Aklına piller geldi.Eğer pilleri kadının kadının cebine koyarsa kadının uyanacağını düşündü.Çekmeceden iki pil aldı ve kadının cebine yerleştirdi.Biraz bekledi ama kadın uyanmıyordu.Pillerin boş olacağını düşünerek diğer pilleri de teker teker denedi. Sirkin saati geçmişti.Ne yapacağını bilmiyordu.Kadının yanına oturdu ve elini tutarak kendi pilinin bitmesini bekledi.Pilinin bitmesine dakikalar kala düşündüğü tek şey sevginin sadece insanlarda ve insanlar arasında olmayacağıydı.
"Sevgili Anneciğim,
Bu aralar işlerim gerçekten çok yoğun.En kısa zamanda gelmeye çalışacağım.Seni yalnız bıraktığım için özür
diliyorum.Bu kutudaki robot ben gelene kadar sana bakıcak. Robotun her şeyi hazır.Sadece pilleri koy ve başlatma
düğmesine bas.Görüşürüz."
Yaşlı kadın sinirlenmişti.O oğlundan robot değil birazcık sevgi beklemişti.Ama oğlu onun sevgisinin yerini tutabileceğine inandığı bir robot göndermişti.Robotu çalıştırmak istemiyordu ama çok merak ediyordu.Çalıştırsa bile onun bir robot olduğunu biliyordu yalnızlığını giderebileceğini düşünmüyordu.Yaşlı kadın sevgi istiyordu ama bu sevgiyi bir robot veremezdi.Akşama kadar robotla bakıştı.En sonunda merakına yenik düşüp pilleri taktı ve başlatma düğmesine bastı.Korktuğu için bir kaç adım geride ne olacağını merak eden gözlerle bekliyordu.Robot birden gözlerini açtı ve gülümsemeye başladı.Yaşlı kadın biraz korkmuştu ama robotun gülümsemesi içindeki bütün korkuyu almıştı.Ama yine de dikkatli davranıyordu.Her an her şey olabilirdi.Haplarını kullanması gerekiyordu.Bu yüzden kendine yemek hazırladı.Masaya oturdu ve tam yemeğe başlayacakken robot karşısına oturdu.Kadın vicdan azabı çekiyordu.Karşısında ona saf saf bakan bir yaratık vardı.Peki o ne yiyecekti?Kutunun içinde birşeyler olabileceğini düşündü ve kutunun yanına gitti.Kutunun içinde motor yağı vardı.Bir şişe motor yağını aldı ve robotun önüne fırlattı.Robot sevinerek motor yağını içti.Kadın yerine oturdu ve yemeğini yemeye devam etti.Robot kadının bardağını boş görünce bardağı aldı ve su doldurdu.Yaşlı kadın hayretle robotu izliyordu.Robotun bu yaptığı kadının hoşuna gitmişti.Yaşlı kadın robota ne kadar soğuk davranırsa robotta ona bir o kadar yakın davranıyordu.Yaşlı kadın suyundan biraz içti ve robota gülümsedi.O sırada robotun başlatma düğmesinde kırmızı bir ışık yandı ve robotun gözleri kapandı.Ne olmuştu birden?Neden gözleri kapanmıştı robotun?Uzun zamandır ilk defa biri onu bu kadar önemsemişti.Ama şuan onu kaybetmişti.Birden aklına piller geldi.Kutuya doğru hızlı bir şekilde koştu.Eline iki tane yeni pil aldı robota taktı ve izlemeye başladı.Robotun gözleri açıldı ve her zamanki gibi gülümsedi.Kadının karşısında bir robot vardı ama insanların gözlerinden daha güzel bakıyordu.En azından sadık ve sevgi dolu bakıyordu.Yaşlı kadın robota bağlanmıştı artık onu kaybetmek istemiyordu.En azından ömrünün son günlerinde mutlu olacaktı.Bu düşüncelerle rahat bir uykuya daldı.Sabah robot televizyonda beş gün sonra olacak bir sirk gösterisini gördü.Koşarak yaşlı kadını uyandırdı.Kadın biraz şaşırsa da sirk için uyandırıldığını anladı.Ama robotu kandırmak için gidemeyiz anlamında başını salladı.Robot biraz üzülsede gülümsemeye devam etti.Çünkü onun görevi buydu.Her zaman gülümseyip mutlu etmek.Yaşlı kadın alışveriş yapmak için dışarıya çıktı.Robot o sırada evi toparladı ve işlerini halletti.Yaşlı kadın alışveriş sırasında sirk için iki bilet aldı.Eve geldiğinde robotun elinde süpürgeyi görünce dayanamayıp biletleri gösterdi.Robot zıplayarak gülümsedi.Kadın başta robotun sevgisi olduğuna inanmazken artık robotların da sevgisinin olduğunu çok iyi anladı.Robot üç gün boyunca sirke gidecekleri günü bekledi.Nihayet o gün geldi.Yaşlı kadın balkonda oturuyordu.Robot sirkin reklamını görünce biletleri çekmeceden alıp yaşlı kadının yanına koştu.Kadın uyuyordu.Geç kalmamak için kadını uyandırmak için yanına koştu.Kadın uyuyordu.Geç kalmamak için kadını uyandırmaya çalıştı fakat kadın uyanmıyordu.Aklına piller geldi.Eğer pilleri kadının kadının cebine koyarsa kadının uyanacağını düşündü.Çekmeceden iki pil aldı ve kadının cebine yerleştirdi.Biraz bekledi ama kadın uyanmıyordu.Pillerin boş olacağını düşünerek diğer pilleri de teker teker denedi. Sirkin saati geçmişti.Ne yapacağını bilmiyordu.Kadının yanına oturdu ve elini tutarak kendi pilinin bitmesini bekledi.Pilinin bitmesine dakikalar kala düşündüğü tek şey sevginin sadece insanlarda ve insanlar arasında olmayacağıydı.
Yorumlar
Yorum Gönder