Vatan İçin...

18.03.1915

Canım anam gül kokulu ,elleri nasırlı güzel anam;

Nasılsın iyi misi ? Biliyorum boş ver beni asıl sen nasılsın diye düşünüyorsundur.Allaha şükürler olsun anam.Daha bir şey olmadı ama olursada hakkını helal et ana.Akşam ateşkesi başladı.Arkadaşlarımızın o mübarek vücutlarını gömmeye çalışıyoruz.Yarım ekmeğimi alıp kenarıya çekildim ve sana bunu yazıyorum.İstersen sana biraz anlatayım.

Cepheye ilk geldiğimiz gündü .Çoğumuzun daha bıyığı terlememişti.Düşman bizi görse bunlar savaşmayı bilmiyor derlerdi  ama hepimiz anamızdan bu gün için doğmuştuk.Ve ne yapacağımızı biliyorduk.İşte kanlı savaş başlamıştı .Bismillah diyerek tetiğe asıldım.Daha yeni ateş etmiştik ama boğazdaki cavur gemilerinden gelen koca koca alev topları başımıza cehennem gibi çökmüştü.Arada bizim kara toplarımızda ateş ediyordu  ama fazla denk getiremiyorduk.Ama ne olursa olsun bir kişi bile geri dönmeyi düşünmüyordu.Şehit olanların üzerlerine basmamak için onları kenara çekip ateşe devam ediyorduk.Kendimi hayatımda hiç bu kadar  güçlü hissetmemiştim .Yanımıza bir bomba isabet edene kadar ne bir şey duyuluyor nede görülüyordu.Tüfegime mermi katarken bir saniyeliğine çevreme bakma fırsatım oldu .Bütün bölük sanki bir aslan olmuştuk.Anlımızda cennetin nuru burnumuzda cennetin kokusu vardı.Haydi diye bağırıyordu biri onun sesiyle daha bir cesurlaşıyor daha bir büyüyorduk. Ağlama anam sen beni bu günler için doğurmadın mı?Git vatan için ya şehit ol ya gazi ol diyen sen değilmiydin?Korkma sen.O mübarek sancak yre deymez ana .Muhammet Mustafa (SAV) yanımızda .sen gönlünü ferah tut.Allah izin verir de şehit olmassam sana bir daha mektup yazarım.

Dedim ya ağlama . Sen bir TÜRK aslanı doğurdun.Şimdi bizim vaktimiz ana .O cavurlara canın tatlılığını gösterme vakti ve şunu öğretme vakti gelmiştir:

’ÇANAKKALE GEÇİLMEZ’

Eğer şehit olursam bol bol şükret anam  çünkü oğlun o kutlu meclise ulaşmış demektir.

 

OĞLUNUZ MEHMET